Według Wikipedii zbudowanie prototypu jest metodą tworzenia oprogramowania. Dzięki niemu możesz szybko osiągnąć wstępne wyniki i otrzymać wczesną informację zwrotną na temat przydatności rozwiązania. Celem powinno być identyfikowanie problemów i wniosków o zmianę na wczesnym etapie oraz zaradzenie im mniejszym wysiłkiem, niż byłoby to możliwe po ich całkowitym zakończeniu.

W wielu obszarach, takich jak rozwój aplikacji dotykowych dla technologii medycznej, sensowna jest praca z prototypami. Pozwala nam to sprawdzić, czy użytkownik dogaduje się z produktem i czy faktycznie różni się on pozytywnie od konkurencji w doświadczeniu użytkownika oraz które ulepszenia produktu są konieczne i przydatne.

Zaleta 1: Klient wyraża życzenie, a dział rozwoju je realizuje. Na podstawie prototypu od razu wiadomo, czy życzenia klienta pokrywają się z wynikiem rozwoju. Lub czy wynik i funkcjonalność zbytnio odbiegają od tego, co jest efektywnie możliwe, lub czy klient faktycznie tego chciał (czynnik kosztów i korzyści).

Zaleta 2: Czy nie ma konkretnej specyfikacji produktu? Często taniej i mniej czasochłonnie jest opracować prototyp z "mglistym" pomysłem niż stworzyć szczegółową specyfikację.

Zaleta 3: Prototyp jest bardziej opłacalny niż gotowy produkt końcowy. Jeśli nie ma pewności, jak aplikacja zostanie odebrana przez użytkowników, czy popyt jest rzeczywiście tak duży, jak oczekiwano, a presja kosztowa ogromna, należy najpierw zwrócić się do społeczności użytkowników z prototypem. To ogromnie zmniejsza ryzyko kosztów.

Jeśli prototyp nie wystarczy, po prostu tworzysz następcę. Z każdym kolejnym prototypowym następcą postęp projektu również nabiera tempa, ponieważ z każdym dodatkowym typem coś się zmieni pod względem wyglądu, funkcjonalności i zwiększonej akceptacji użytkowników.